Fotografie, które będzie można zobaczyć to efekt poszukiwania inspiracji i próby wyrażania siebie.
„Ludzka twarz fascynuje wielu artystów, nie tylko ze względu na jej piękno, ale i fakt, że wyraża ona nasze emocje i myśli, nasze doświadczenia życiowe i role odgrywane w społeczeństwie. Porównuje się ją czasem z mapą drogową naszego życia.
Przyglądając się twarzom próbujemy poznać innego człowieka, a także – poprzez porównanie zmierzyć się z własną tożsamością. Popularność autoportretów również wynika z tej potrzeby autorefleksji, określenia swojego ja w stosunku do »innego«, na którego patrzymy z zewnątrz, nawet, gdy bywa to nasze własne lustrzane odbicie.
Wśród wielu oglądanych przeze mnie portretów szczególnie zainspirowała mnie fotograficzna twórczość Cindy Sherman. Artystka, komponując kadry z nieistniejących filmów, wcielała się w różne postaci, tworząc cykl stereotypowych przedstawień kobiet w amerykańskich filmach klasy B. Prowadzi ona tu swoją własną grę z rolami społecznymi, przypisywanymi kobietom w patriarchalnym społeczeństwie Ameryki lat 50‐tych i 60‐tych, upodabniając się do nich i w pewnym sensie je parodiując.
W swoim projekcie poszłam śladami Cindy Sherman i spróbowałam przyglądnąć się obrazowi kobiet, przedstawianych w polskich i zagranicznych filmach. Starałam się sięgnąć do szerokiego i zróżnicowanego spektrum filmowych bohaterek, stąd w mojej pracy prezentuję kobiety z bardzo różnych środowisk i epok, przedstawionych także odmiennymi środkami filmowymi. Odmiennie od Sherman, wzorowałam się tu na prawdziwych filmach i kreacjach aktorskich. Choć w swoich fotografiach starałam się możliwie wiernie upodobnić do wybranych postaci, nie traktowałam swojej roli, jako biernego powielania filmowych schematów. Było to dla mnie doświadczenie umożliwiające podjęcie dialogu nie tylko z bohaterkami filmowymi, ale i z samą sobą. Poświęcając dużo uwagi charakteryzacji, doborowi rekwizytów i aktorskiemu wcielaniu się w postaci, starałam się stworzyć portrety psychologiczne moich bohaterek, oddając całe bogactwo świata ich doznań i emocji. Doświadczenie to stało się równocześnie odkrywaniem nowych zakątków mojej tożsamości i zachętą do poszukiwania własnych środków wyrazu w sztuce fotografii” – Magdalena Rej, autorka wystawy.
***
Magdalena Rej (ur. 1993 r.) – jest absolwentką Wydziału Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. W 2017 roku obroniła dyplom artystyczny w pracowni dr hab. prof. UR Jana Maciucha oraz dr Krzysztofa Pisarka pt. „Twarz zwielokrotniona – w poszukiwaniu nowej narracji” otrzymując tytuł magistra sztuki. Uzyskała również Dyplom Uznania Rektora dla jednego z najlepszych absolwentów Uniwersytetu Rzeszowskiego. Od 2017 roku pracuje w Sandomierskim Centrum Kultury na stanowisku grafika komputerowego a od 2020 roku w Urzędzie Miejskim w Sandomierzu. Zajmuje się grafiką projektową i fotografią. Obecnie kontynuuje projekt fotograficzny rozpoczęty w ramach pracy magisterskiej.
Galeria Fotografia Miejskiego Centrum Kultury
1 kwietnia 2022r.
godz. 17:00