9 maja 1957 r. w Ostrowcu Świętokrzyskim zmarł pochodzący z Annopola, a najmocniej związany z Ożarowem Edward Szylko, wybitny pedagog, regionalista, działacz społeczny i patron ożarowskiego Zespołu Szkół. Po ukończeniu Seminarium Nauczycielskiego w Zamościu rozpoczął pracę w Publicznej Szkole Męskiej w Sandomierzu, gdzie zaprzyjaźnił się z ożarowianinem Aleksandrem Patkowskim. Razem powołali do życia Powszechny Uniwersytet Regionalny im. Stanisława Konarskiego oraz czasopisma „Nasze Drogi” i „Sandomierski Ruch Regionalny”. W 1926 r. Edward Szylko przeniósł się do szkoły w Ożarowie i pięć lat później został jej kierownikiem. Za zgodą Niemców prowadził ją również w czasie okupacji, co nie przeszkadzało mu równocześnie nauczać na tajnych kompletach. Po wojnie Edward Szylko przeprowadził się do Ostrowca Świętokrzyskiego, gdzie pracował w Liceum Pedagogicznym i Liceum Ogólnokształcącym. Był również współpracownikiem Państwowego Instytutu Sztuki w Warszawie, który zlecił mu przeprowadzenie terenowych badań folklorystycznych.
W 1945 r. został prezesem powiatowego oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego, bardzo aktywnie działał także w zarządzie ostrowieckiego oddziału PTTK. Jego krajoznawcze artykuły publikowała gazeta zakładowa Huty im. Marcelego Nowotki „Walczymy o stal”, a pogadanki na te same tematy emitował hutniczy radiowęzeł. Edward Szylko jest pochowany na cmentarzu parafialnym przy ulicy Denkowskiej w Ostrowcu Świętokrzyskim. W czterdziestą rocznicę śmierci Zespół Szkół Ogólnokształcących w Ożarowie uczynił go swoim patronem i w 1997 r. wydał książkę p.t. „Edward Szylko – szkic do biografii”.
