23 czerwca 1925 r. w Wąchocku odbył się ogólnopolski zjazd żyjących jeszcze wtedy ostatnich weteranów powstania styczniowego z lat 1863-1864. W okresie II RP weterani powstania cieszyli się zasłużonym szacunkiem społeczeństwa i władz państwa. 21 stycznia 1919 r. przed frontem wszystkich jednostek Wojska Polskiego odczytano rozkaz Wodza Naczelnego Józefa Piłsudskiego o zaliczeniu w szeregi armii wszystkich weteranów powstania jako „Ojców i Kolegów” z prawem do noszenia mundurów. W 1922 roku wprowadzono wzór munduru weterana, który składał się z granatowego surdutu z amarantowymi wyłogami, datą 1863 na naramiennikach i granatowej rogatywki ze specjalnym wzorem orła. W 1919 roku przyznano weteranom stałą pensję i awansowano ich do stopnia podporucznika– weterana, nadano państwowe odznaczenia, ustanowiono wzór powstańczego krzyża. Uczniowie, żołnierze i oficerowie, nawet wyżsi stopniem oddawali im honory. Gdy weterani powstania umierali, chowano ich w mundurach oraz żegnano przy udziale kompanii honorowej Wojska Polskiego ze sztandarem. W 1920 roku żyło jeszcze 1800 kombatantów walk powstańczych, w 1930 roku tylko 468. Wszyscy zostali odznaczeni ustanowionymi wtedy Krzyżem i Medalem Niepodległości. Na zdjęciu z okresu międzywojennego ostrowieccy weterani powstania styczniowego.
