21 maja 1831 r. w Warszawie urodził się Władysław Karol Jan Tadeusz Laski, XIX-wieczny bankier, przemysłowiec, działacz gospodarczy, radca stanu i filantrop żydowskiego pochodzenia. Dzięki Jego staraniom Ostrowiec stał się silnym ośrodkiem przemysłowym. Jego ojcem był właściciel warszawskiego domu bankowego Aleksander Karol Bernard Laski, a matką Zofia Berta Tischler. Niewiele wiadomo o młodości Władysława Laskiego. Na kartach dziejów naszego regionu pojawia się na początku lat siedemdziesiątych XIX-wieku, jako współwłaściciel założonego przez jego dziadka Domu Handlowego Samuela Antoniego Fraenkla. Jego wspólnikiem był wtedy stryjeczny brat baron Antoni Edward Frankel, który w 1867 r. nabył część, a dwa lata później resztę dóbr ostrowieckich. Był on również właścicielem Zakładów Starachowickich i walcowni Irena w Zaklikowie, co pozwoliło na stworzenie w naszym regionie nowoczesnego kombinatu metalurgicznego. W 1875 r. powstało Towarzystwo Akcyjne Starachowickich Zakładów Górniczo-Hutniczych, którego prezesem został Władysław Laski, pełniący wtedy także stanowisko dyrektora Międzynarodowego Banku w Petersburgu. Niezależnie od tego sprawował funkcję członka rady Szpitala św. Jana Bożego w Warszawie oraz opiekuna prezydującego Instytutu Moralnie Zaniedbanych Dzieci na Mokotowie. Był starszym Giełdy Warszawskiej w latach 1874-1880, zasiadał w Komisji Umorzenia Długu Krajowego Królestwa Polskiego oraz w radzie zarządzającej Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej.
Do 1880 r. Władysław Laski zarządzał dobrami ostrowieckimi z ramienia barona Fraenkla, po jego śmierci w 1881 r. stał się ich jedynym właścicielem. Majątek ten obejmował zakłady hutnicze w Klimkiewiczowie z wielkim piecem, odlewnią i warsztatami mechanicznymi, walcownię w Zaklikowie, sześć kopalni rud żelaza, osiem folwarków oraz ogromne zasoby leśne. Władysław Laski był żonaty z hrabiną Stefanią Ilińską, z którą miał dwoje dzieci, córkę Marię oraz syna Aleksandra. 19 kwietnia 1885 r. osiemnastoletnia córka W. Laskiego Maria Berta Karolina Oktawia Wiktoria poślubiła starszego o trzy lata hrabiego Zygmunta Marię Jakuba Filipa Ludwika Wielopolskiego (wnuk margrabiego Aleksandra i syn hrabiego Józefa Wielopolskich). Na mocy intercyzy przedślubnej ziemskie dobra ostrowieckie stały się własnością państwa młodych, którzy zamieszkali w pałacu w Częstocicach, oddzielne księgi wieczyste założono dla huty i osady fabrycznej Klimkiewiczów oraz terenów zajętych przez doprowadzoną do Ostrowca z inicjatywy Władysława Laskiego kolej żelazną. To strategiczne posunięcie przesądziło o dalszych losach miasta jako ważnego ośrodka przemysłu ciężkiego. Zdjęcie pałacu Wielopolskich w Częstocicach z 1968 r. – Janusz Buczkowski.
