19 marca 1962 r. w wieku 66. lat zmarł ostrowiecki architekt, fotograf, wydawca, bibliofil i działacz społeczno-kulturalny,pionier ostrowieckiej fotografii krajoznawczej Tadeusz Rekwirowicz. Urodził się w Warszawie 4 lipca 1895 roku. W 1902 r. zamieszkał na stałe z rodzicami w Ostrowcu, gdzie jego ojciec Leopold został nadmistrzem w warsztatach mechanicznych Zakładów Ostrowieckich. Małą maturę uzyskał w szkole w Wąchocku. Następnie uczył się w gimnazjach Górskiego i Rychłowskiego w Warszawie, a później podjął studia w warszawskiej szkole im. Wawelberga i Rotwanda. Po skończonej służbie wojskowej, którą odbywał w 8 pułku piechoty w Lublinie wrócił do Ostrowca. W latach 1921-1961 pracował w Zakładach Ostrowieckich, najpierw jako konstruktor w biurze technicznym, potem na stanowiskach projektanta i kierownika wielu inwestycji. M.in. zaprojektował i wybudował w 1931 roku w stylu zakopiańskim drewniany kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusa, określany jako „Fabryczny” przy ulicy Sandomierskiej w Ostrowcu. Po wojnie zaprojektował zespół obiektów klubu sportowego KSZO, współpracował przy wznoszeniu gmachu Zakładowego Domu Kultury Huty Ostrowiec (obecnie Centrum Tradycji Hutnictwa). Przebudował również kościół parafialny w Bodzechowie. Tadeusz Rekwirowicz jako fotograf zasłużył się przede wszystkim poprzez to, że wydał serię pocztówek krajoznawczych, zorganizował pierwszą w dziejach miasta wystawę fotografii oraz wzbogacił zbiory ostrowieckiego muzeum. Gdy w grudniu 1933 roku w Kielcach odbyła się I Ogólnopolska Wystawa Fotografii, za pokazane tam zdjęcia „Dolina Wisły w Słupi Nadbrzeżnej”, „Topole na wiosnę”, „Pokoik Franciszki Krasińskiej”, „Pałacyk Marynki w Puławach” i „Fragment pałacu w Niezdowie” Tadeusz Rekwirowcz otrzymał honorowe wyróżnienie. Jako pierwszy udokumentował fotograficznie odkryte w 1922 r. przez prof. Jana Samsonowicza neolityczne kopalnie krzemienia pasiastego w Krzemionkach Opatowskich koło Ostrowca. Jego zdjęcia zostały użyte przez Stefana Krukowskiego w wydanej w 1939 roku pierwszej monografii tego zabytku. Sfotografował również XVII-wieczną ostrowiecką synagogę, która została przez Niemców zniszczona podczas II wojny światowej. Tadeusz Rekwirowcz pozostawił wiele zdjęć związanych tematycznie z ostrowiecką hutą, jak również z widokami miasta. Będąc jednym z pionierów ostrowieckiej fotografii Tadeusz Rekwirowicz wydał serię unikatowych pocztówek, a w jego wędrówkach po mieście z aparatem fotograficznym często towarzyszył mu późniejszy honorowy obywatel Ostrowca Świętokrzyskiego, jeden z najwybitniejszych kompozytorów XX i początku XXI wieku Henryk Mikołaj Górecki, który w ten sposób uległ fascynacji rodzinnym miastem swojej żony Jadwigi Rurańskiej, siostrzenicy Tadeusza Rekwirowicza. Mimo ciężkich warunków życia podczas okupacji hitlerowskiej ostrowiecki inżynier i artysta nie rozstał się ze sztuką fotograficzną. Tak jak wcześniej podróżował, dokumentując jednocześnie zabytki i krajobraz regionu. W ten sposób pragnął odnowić zasoby fotografii dokumentalnej, gdyż we wrześniu 1939 roku Niemcy zlikwidowali Muzeum Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w Ostrowcu Świętokrzyskim. Rekwirowicz był również organizatorem tajnego życia kulturalnego w mieście. Wspomagał i zachęcał do pracy twórczej przesiedlonych nad Kamienną poznańskich i wielkopolskich artystów. W pałacu Wielopolskich w Częstocicach (obecnie Muzeum Historyczno – Archeologiczne) organizował koncerty muzyki polskiej z udziałem m.in. prof. Adama Jahnke z Akademii Muzycznej w Poznaniu. Korzystając z takich okazji, fotografował i dokumentował wydarzenia kulturalne okupowanego miasta. W jego twórczości istotne były także etnografia i przyroda ożywiona.
