17 kwietnia 1977 r. zmarł jeden z najwybitniejszych polskich chirurgów, profesor medycyny Roman Drews. Do wybuchu drugiej wojny światowej pracował jako starszy asystent w Klinice Chirurgicznej Uniwersytetu Poznańskiego, po przymusowym wysiedleniu przez Niemców, tak jak dwa tysiące innych Wielkopolan znalazł się w Ostrowcu Świętokrzyskim. Od stycznia 1940 do 20 kwietnia 1945 roku pełnił funkcję ordynatora Oddziału Chirurgicznego w Szpitalu Ubezpieczalni Społecznej przy ulicy marszałka Ferdinanda Focha. Działał w Armii Krajowej, nosił pseudonim „Jacyna” i w czasie okupacji wielokrotnie z narażeniem życia leczył i ukrywał partyzantów w szpitalu, a także udzielał im pomocy lekarskiej w terenie. W Ostrowcu Świętokrzyskim profesor Roman Drews poznał swoją przyszłą żonę, Marię Osłońską, wysiedloną z Sosnowca studentkę Wydziału Lekarskiego Tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich w Warszawie, która w czasie okupacji była łączniczką Armii Krajowej. W trakcie pracy w ostrowieckim szpitalu jego asystentem i “prawą ręką” był doktor Eugeniusz Dziewulski, późniejszy patron ulicy w Ostrowcu Świętokrzyskim, osiedla w Kunowie i Koła Honorowych Dawców Krwi w Hucie Ostrowiec.
Roman Drews urodził się 6 sierpnia 1908 roku w Chodzieży, w wielodzietnej rodzinie – jako trzynaste dziecko. Rodzicami byli Franciszka z Thielmannów i Konstanty Drews, z zawodu kowal. Zdał maturę w 1927 roku w Państwowym Gimnazjum Św. Barbary w Chodzieży, a następnie wpisał się na Wydział Lekarski Uniwersytetu Poznańskiego. Dyplom lekarza uzyskał 10 czerwca 1933 roku, tytuł doktora medycyny uzyskał 10 maja 1945 roku, habilitację 15 listopada 1950 roku, profesorem nadzwyczajnym został 7 czerwca 1951 roku, a profesorem zwyczajnym 30 kwietnia 1962 r. W 1945 roku po powrocie do Poznania przystąpił do odbudowy jedynej wówczas w mieście Kliniki Chirurgicznej Uniwersytetu Poznańskiego. Poza pełnieniem bieżących obowiązków, na zlecenie Rady Wydziału podjął się misji budowy szpitala przy ul. Przybyszewskiego oraz zorganizowania II Kliniki Chirurgicznej Akademii Medycznej, którą kierował do 1975 roku. Profesor Drews wykształcił liczne pokolenia wspaniałych chirurgów. Pod jego kierunkiem 54 lekarzy uzyskało stopień doktora nauk medycznych, 9 zostało habilitowanych (pięciu spośród nich zajmowało stanowiska profesorów – czterech w Poznaniu i jeden w Warszawie). Osobiście zoperował ponad 30 tysięcy chorych. Opublikował około 180 prac naukowych, dużą popularnością cieszyła się jego książka “Humanizm i chirurgia w medycynie”. Profesor Roman Drews pełnił wiele funkcji społecznych. Przez wiele lat był między innymi przewodniczącym Poznańskiego Oddziału Towarzystwa Chirurgów Polskich, wiceprezesem, a następnie prezesem Zarządu Głównego Towarzystwa Chirurgów Polskich. Zmarł 48. lat temu, jest pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
