13 maja 1862 r. w Warszawie w wieku 81. lat zmarł generał Paweł Muchowski. Jako trzynastolatek uczestniczył w insurekcji kościuszkowskiej, potem w czasie wojen napoleońskich walczył m.in. w Hiszpanii, Rosji, Francji oraz w Prusach i uzyskał status zarówno francuskiego jak i polskiego bohatera narodowego. W 1808 r. został odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. W 1814 za obronę Soissons otrzymał krzyż oficerski orderu Legii Honorowej. Posiadał też Order Cesarski Zjednoczenia. Po abdykacji cesarza Napoleona I wstąpił do armii Królestwa Kongresowego, dochodząc do stopnia podpułkownika. W czasie powstania listopadowego kwaterujący wtedy w Szewnie koło Ostrowca Paweł Muchowski sformował 12 pułk piechoty liniowej. Werbunek żołnierzy odbywał się w Staszowie, Klimontowie i Opatowie, gdzie podpułkownik Muchowski ulokował nie tylko kwaterę 1 batalionu, ale i sztabu całego pułku. Swój chrzest bojowy uzbrojeni przeważnie w kosy żołnierze 12 pułku zwanego opatowskim przeszli w lutym 1831 roku w potyczkach z Rosjanami pod Goślinem i Modrzycami nad Wisłą. Bili się także pod Różą, Kałuszynem, Rutkami, Ostrołęką, Szymanowem, Topolowem i w obronie Warszawy. 26 lipca 1831 r. pułkownik Muchowski został awansowany na generała brygady, od 28 września 1831 do 5 października 1831 był dowódcą 1 Dywizji Piechoty (po objęciu naczelnego dowództwa powstania przez Macieja Rybińskiego). Po upadku powstania przez dłuższy czas chorował, potem złożył przysięgę wierności i pozostawał w armii carskiej do 1833 roku. Generał Paweł Muchowski jest pochowany na cmentarzu cywilnym na Powązkach w Warszawie.
