12 czerwca 1840 r. urodził się ksiądz Władysław Fudalewski, ceniony naukowiec, publicysta oraz regionalista związany z kilkoma miejscowościami naszego regionu (m.in. z Opatowem, Kunowem i Bałtowem), autor kilku historycznych monografii i wielu innych wartościowych publikacji. Po ukończeniu szkoły powiatowej w Sandomierzu w 1858 roku wstąpił do tamtejszego Wyższego Seminarium Duchownego. Po dwuletnich studiach został wysłany do Akademii Duchownej w Warszawie, którą ukończył w 1864 r. ze stopniem kandydata teologii. W tym samym roku, po przyjęciu święceń kapłańskich został mianowany wikariuszem katedry, sekretarzem konsystorza i profesorem Seminarium Duchownego w Sandomierzu. W 1886 roku ksiądz Fudalewski został dziekanem i kanonikiem kolegiaty opatowskiej. Władze carskie natomiast nie chciały zatwierdzić jego kandydatury na stanowisko rektora sandomierskiego seminarium za przeciwstawianie się rusyfikacji. Będąc proboszczem w Malicach (1866), Wojciechowicach (1877), Kunowie (1893-1907), Solcu i Bałtowie, zakładał tam szkoły, szerzył oświatę i kulturę rolną oraz remontował zabytkowe obiekty sakralne (m.in. kościół św. Władysława w Kunowie). Zasłynął jako autor historycznych monografii Opatowa i Kunowa oraz publicysta „Przeglądu Katolickiego”, „Kroniki Diecezji Sandomierskiej”, „Gazety Radomskiej” i „Sandomierzanina”. Po tragicznej śmierci (zginął w trakcie bandyckiego napadu w grudniu 1918 roku) zwłoki kapłana z Bałtowa zabrali byli parafianie z Kunowa i pochowali na tamtejszym cmentarzu przy kościele św. Władysława.
