11 maja 1911 roku w stanowiącej obecnie dzielnicę Ostrowca Świętokrzyskiego osadzie fabrycznej Klimkiewiczów urodził się podporucznik rezerwy Maksymilian Bogusław Romanowski, jeden z ostrowczan zamordowanych w kwietniu 1940 roku w Katyniu. Absolwent Szkoły Technicznej w Warszawie, którą ukończył w 1931 roku oraz dywizyjnego kursu podchorążych rezerwy przy 82 pułku piechoty i kursu w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych w 1933 roku. Podporucznikiem został 1 stycznia 1935 r. i otrzymał przydział do 7 baonu pułku artylerii ciężkiej. Po 17 września 1939 r. trafił do sowieckiej niewoli, do kwietnia 1940 roku przebywał w obozie Kozielsku. Spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu koło Smoleńska. Był jednym z dziewiętnastu związanych z Ostrowcem Świętokrzyskim oficerów przetrzymywanych od września 1939 roku w obozie jenieckim w klasztorze w Kozielsku i zamordowanych przez Sowietów w kwietniu 1940 r. w Katyniu. Czterech innych oficerów z naszego regionu znalazło się w obozie w Starobielsku, wszyscy zginęli w Charkowie i spoczęli w Piatichatkach. Z kolei do obozu w Ostaszkowie trafiło osiemnastu policjantów, żandarmów oraz strażników granicznych i więziennych z Ostrowca i okolic, których rozstrzelano w Twerze, a pochowano w Miednoje. Ich nazwiska znajdują się w miejscu skąd wielu z nich wyruszyło na wojnę, a więc na tablicach przy Pomniku Pomordowanych na Wschodzie obok kościoła Najświętszego Serca Jezusowego przy ulicy Sandomierskiej w Ostrowcu Świętokrzyskim. Zdjęcie pomnika – Andrzej Łada
