11 kwietnia 1797 r. w Łączkach Kucharskich koło Tarnowa urodził się najwybitniejszy polski filozof epoki romantyzmu – Józef Wojciech Gołuchowski. Edukację rozpoczął w szkole klasztornej ojców benedyktynów z Tyńca, a następnie studiował w Wiedniu i Warszawie. Pierwszą rozprawę naukową napisał w wieku 19. lat, a przed „trzydziestką” miał już tytuł doktora filozofii Uniwersytetu w Heidelbergu. W 1819 r. w Warszawie Gołuchowski utworzył związek studentów pod nazwą Towarzystwo Akademickie Czcicieli Nauk, a posadę wykładowcy Uniwersytetu Willeńskiego utracił po zdemaskowaniu przez Rosjan tajnej działalności towarzystw filomatów i filaretów. Wtedy polski filozof wyruszył w podróż po Europie, zatrzymując się na dłużej w Paryżu i Bawarii, gdzie poznał m.in. najwybitniejszych ówczesnych filozofów niemieckich w osobach Hegla, Steffena i Hillebranda. Po powrocie zajął się zarządzaniem swoim majątkiem ziemskim w Garbaczu koło Waśniowa, który nabył w 1826 r. Zaniedbane włości doprowadził do kwitnącego stanu, tak że zyskały one miano najnowocześniejszych w Królestwie Polskim. Wyznający wtedy ideę naturalizmu Józef Wojciech Gołuchowski na co dzień ubierał się w chłopską sukmanę, a na głowie nosił kołtun czyli coś w rodzaju współczesnych dredów. W czasie powstania listopadowego przebywał w Warszawie gdzie często wygłaszał wykłady publiczne, miał nawet objąć tekę ministra oświecenia publicznego w rządzie narodowym. W 1835 r. Rosjanie osadzili go w Cytadeli Warszawskiej, gdzie filozofa więziono przez pięć miesięcy. Po wyjściu na wolność podróżował po całej Europie, a efektem tego było m.in. wydanie na krótko przed śmiercią w 1858 r. epokowego dzieła pod tytułem „Dumania nad najważniejszymi zagadnieniami człowieka, et ceatarea”. Józef Wojciech Gołuchowski zmarł w 1858 roku w Garbaczu i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Mominie. Od 1 października 2022 roku ostrowiecka Akademia Nauk Stosowanych nosi imię Józefa Gołuchowskiego.
