1 maja 1956 r. na Rynku zwanym wtedy Placem Wolności w miejscu powieszenia przez Niemców 29. ostrowczan odsłonięto Pomnik Wdzięczności Wyzwolicielom Miasta. Monument przedstawiający masywnej budowy bosą kobietę z jednobarwnym, a więc zapewne czerwonym sztandarem był jednoznacznie odbierany jako wyraz wdzięczności dla żołnierzy Armii Czerwonej. Właśnie u jej stóp przez dziesięciolecia składano wieńce i wiązanki podczas świąt państwowych, uroczystości patriotycznych, a nawet rodzinnych (na przykład ślubów). Autorem projektu pomnika był Władysław Procki. 20 lutego 1991 r. Rada Miejska w Ostrowcu Świętokrzyskim podjęła uchwałę o demontażu Pomnika Wdzięczności na ówczesnym Placu Wolności (czyli obecnym Rynku). Postanowiono, że osławiona ostrowiecka „Statua Wolności” zwana także „Bielową ze sztandarem” (od nazwiska żony ówczesnego przewodniczącego Miejskiej Rady Narodowej Wacława Biela lub co bardziej prawdopodobne – żony ostrowieckiego robotnika z ulicy Siennieńskiej o tym samym nazwisku) ma zniknąć z krajobrazu centrum miasta przed końcem kwietnia 1991 r. Cokół pomnika pozostał na miejscu (baza Zakładu Usług Miejskich na Kuźni), podczas gdy stanowiąca personifikację Wolności figura z twarzą i sylwetką pani Bielowej trafiła do skansenu przy wytwórni odlewów w Gliwicach, gdzie została wykonana w 1955 roku.
